Muzeum Archeologiczne Środkowego Nadodrza w Zielonej Górze z siedzibą w Świdnicy

W renesansowym dworze wzniesionym w 1602 roku przez członków rodu von Kittlitz zgromadzono zabytki związane z najstarszymi dziejami regionu od paleolitu schyłkowego do późnego średniowiecza. Okres najstarszy ilustruje ekspozycja „Łowcy i rolnicy epoki kamienia na Środkowym Nadodrzu". Ekspozycja ta przy pomocy rekonstrukcji ukazuje życie człowieka w okresie od paleolitu schyłkowego do końca neolitu (11000 - 1800 lat p. n. e.). Na wystawie „Wicina - gród metalurgów sprzed 2500 lat" zaprezentowano najciekawsze przedmioty wydobyte w trakcie wieloletnich badań wykopaliskowych na grodzisku kultury łużyckiej - ozdoby brązowe, złote, szklane i żelazne, elementy uzbrojenia, narzędzia i ceramikę. Osada obronna w Wicinie jest miejscem szczególnym. Zbudowana około 700 lat p. n. e. na niedostępnych bagnach rozlewiska Lubszy została w połowie VI lub na przełomie VI/V wieku p. n. e. całkowicie zniszczona przez Scytów. Napad, który był całkowitą klęską dla lokalnej społeczności, stał się błogosławieństwem dla archeologów. Pod warstwą spalenizny zgliszcza osady przetrwały nietknięte prawie 2500 lat. Okres od III w. p. n. e. do V w. n. e. prezentuje ekspozycja „Środkowe Nadodrze u schyłku starożytności". Według podziałów stosowanych w archeologii jest to okres lateński, w którym można obserwować na terenach Polski wpływy celtyckie, oraz tzw. okres wpływów rzymskich. Najciekawszymi eksponatami na tej wystawie są przedmioty powstałe pod wpływem kultury celtyckiej, głównie szklane paciorki z wyobrażeniem twarzy ludzkiej. W salach drugiego piętra prezentowana jest „Gospodarka w średniowieczu na Środkowym Nadodrzu" - przedmioty związane z życiem codziennym w okresie wczesnego i późnego średniowiecza oraz „Obrona granicy zachodniej państwa polskiego za panowania Piastów", na której zgromadzono głównie uzbrojenie i akcesoria związane z rzędem końskim. Wystawę uzupełniają gobeliny przedstawiające artystyczne wizje bitew średniowiecznych.